carpelo

Galego

Froito de Cucumis metuliferus, orixinado dun ovario de 3 carpelos

• Etimoloxía: do francés carpelle, e este do grego antigo καρπός karpós, 'froito', e o sufixo diminutivo -elle, '-elo'.

• Pronuncia: /kaɾ.'pe.lo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

carpelo (sg: carpelo; pl: carpelos)

1. (Botánica) Cada unha das follas transformadas das plantas fanerógamas que constitúen o pistilo das flores.
   • Exemplo: Nas leguminosas, o desenvolvemento dos carpelos determina a formación dunhas únicas vaíñas ou legumes.