cardeal

Galego

vestimenta dun cardeal (1).

• Etimoloxía: do latín cardinale.

• Pronuncia: [kaɾ.ðeˈal] (AFI)

Substantivo masculino

cardeal (sg: cardeal; pl: cardeais)

1. (Catolicismo) Membro da xerarquía eclesiástica elixido polo papa, que ten a función de aconsellar ao pontífice e de elixir novo papa no momento de sé vacante.

Traducións

(1) Membro da xerarquía católica.

Alemán: Kardinal (de). Árabe: كاردينال (ar). Bielorruso: кардынал (be). Bretón: kardinal (br). Búlgaro: кардинал (bg). Castelán: cardenal (es). Catalán: cardenal (ca). Cebuano: kardenal (ceb). Checo: kardinál (cs). Danés: kardinal (da). Emiliano-romañolo: cardinäl (eml). Esperanto: kardinalo (eo). Estoniano: kardinal (et). Finés: kardinaali (fi). Francés: cardinal (fr). Gaélico escocés: càirdeanal (gd). Galés: cardinal (cy). Grego: καρδινάλιος (el). Húngaro: bíboros (hu). Inglés: cardinal (en). Irlandés: cairdinéal (ga). Italiano: cardinale (it). Latín: cardinalis (la). Manés: cardinaal (gv). Persa: کاردینال (fa). Portugués: cardeal (pt). Vasco: kardinal (eu).