cantimplora

Galego

• Etimoloxía: do catalán cantimplora.

• Pronuncia: /kantimˈplɔɾa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

cantimplora (sg: cantimplora; pl: cantimploras)

1. Recipiente para levar auga tipicamente en excursións ou de uso militar, de forma aplanada e cun colo estreito.

Traducións

• Alemán: Feldflasche ^(de)
• Castelán: cantimplora ^(es)
• Catalán: cantimplora ^(ca)
• Francés: gourde ^(fr)
• Inglés: canteen ^(en)
• Italiano: borraccia ^(it)
• Portugués: cantil ^(pt)
• Vasco: kantinplora ^(eu)