cagón

Galego

• Etimoloxía: de cagar.

• Pronuncia: /kaˈɣoŋ/ (AFI)

Adxectivo

cagón (ms: cagón; mpl: cagóns; fs: cagona; fpl: cagonas)

1. (Coloquial) Que evacúa moitas veces.
   • Exemplo: Este neno é un cagón, non paro de cambiarlle o cueiro. Unha cadela cagona.
     
     

Substantivo

cagón (ms: cagón; mpl: cagóns; fs: cagona; fpl: cagonas)

1. (Coloquial) Persoa que evacúa moitas veces.
   • Exemplo: Ao cagón do bebé non paro de cambiarlle os cueiros.
     
     
2. (Figurado e coloquial) Cagainas.