briófito

Galego

Phaeoceros laevis

• Etimoloxía: do latín científico Bryophyta, e esta do grego antigo βρύον brýon, 'musgo', e φυτόν phytón, 'planta', 'vexetal'.

• Pronuncia: /bɾi.ˈɔ.fi.to̯/ (AFI)

Adxectivo

briófito (ms: briófito; mpl: briófitos; fs: briófita; fpl: briófitas)

1. (Botánica) Relativo ou pertencente ás briófitas.
   • Exemplo: Os musgos son briófitos
     
     .

Substantivo feminino

briófita (sg: briófita; pl: briófitas)

1. (Botánica) Planta da división das briófitas.
   • Exemplo: As briófitas xurdiron hai 420 millóns de anos
     
     .

Substantivo feminino plural

briófitas

1. (Botánica) Filo ou división de plantas criptógamas que comprende as clases das hepatópsidas ou hepáticas, das briópsidas ou mofos, e das antocerotópsidas ou antocerotas.