atraer

Galego

• Etimoloxía: do latín attrahĕre.

• Pronuncia: /a.tɾa.'eɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

atraer

1. Facer un corpo que outro corpo ou varios tiren cara a el.
   • Exemplo: A Terra e a Lúa atráense mutuamente. Un imán atrae o ferro.
     
     
2. Facer unha persoa ou unha cousa que acudan cara a si outras cousas, animais ou persoas.
   • Exemplo: O mel atrae as moscas. O feiticeiro tratou de atraer a chuvia cunha danza.
     
     
3. Facer algo ou alguén que unha persoa sinta gusto ou desexo.
   • Exemplo: As novas tendencias da pintura non me atraen.
     
     
4. Ocasionar, dar lugar a algo.
   • Exemplo: O cambio de Gobierno atraeu inversións estranxeiras.
     
     
5. Gañar unha persoa a vontade, o afecto, o gusto ou a atención doutras.
   • Exemplo: O novo rei se atraeu ás masas. A simpatía daquelas rapazas atraían aos seus compañeiros de clase.
     
     
6. Facer acudir.
   • Exemplo: As festas de San Fermín atraen a moitos estranxeiros.
     
     
7. (Figurado) Facer que unha persoa ou cousa se achegue mediante un engano.
   • Exemplo: Segundo a mitoloxía, o canto das sereas atraía os navegantes.
     
     
8. (Física) e (Química) Manter as partículas dos corpos a súa cohesión recíproca en virtude das súas propiedades físicas.
   • Exemplo: Algúns átomos, ións e moléculas se atraen.
     
     

Verbo intransitivo

atraer

1. Provocar algo ou alguén sentimentos de afecto, admiración ou desexo de participar dalgún xeito.
   • Exemplo: Nunca lle atraeu o teatro tanto coma o cine.
     
     

Verbo pronominal

atraerse

1. (Física) e (Química) Aproximarse entre si átomos, moléculas, ións ou partículas.
   • Exemplo: Algúns átomos, ións e moléculas atráense.