arrebato

Galego

Substantivo masculino

arrebato (sg: arrebato; pl: arrebatos)

1. Axitación repentina e violenta durante a que se perde o control sobre un mesmo total ou parcialmente.
   • Exemplo: Non conseguía estudar por culpa do ruído das obras, e nun arrebato saíu ao balcón e tiroulle o libro de texto a un dos obreiros.
     
     
   • Sinónimos: arrautada, arroutada, arrouto, rauto.

Traducións

• Castelán: arrebato ^(es).

Castelán

Substantivo masculino

arrebato (sg: arrebato; pl: arrebatos)

1. Arrautada, arrebato, arroutada, arrouto, rauto.