anticorpo

Galego

• Etimoloxía: composto de anti- +‎ corpo, do alemán Antikörper.

• Pronuncia: /antiˈkoɾpo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

anticorpo (sg: anticorpo; pl: anticorpos)

1. (Histoloxía) Proteína sintetizada polos linfocitos, que reacciona de forma específica contra determinado antíxeno ou substancia estraña no sangue. A súa produción é unha parte esencial da resposta inmune e permite loitar contra virus, bacterias ou parasitos. Tamén se adoita representar coa sigla Ac. Tamén se coñece como inmunoglobulina.

Traducións

• Alemán: Antikörper ^(de)
• Búlgaro: антитяло ^(bg) (ántityálo)
• Castelán: anticuerpo ^(es)
• Catalán: anticòs ^(ca)
• Checo: protilátka ^(cs)
• Coreano: 항체 ^(ko)
• Croata: antitijelo ^(hr)
• Danés: antistof ^(da)
• Eslovaco: protilátka ^(sk)
• Esloveno: protitelo ^(sl)
• Esperanto: antikorpo ^(eo), antipartiklo ^(eo)
• Finés: vasta-aine ^(fi)
• Francés: anticorps ^(fr)
• Húngaro: antitest ^(hu)
• Ido: antikorpo ^(io)
• Inglés: antibody ^(en)
• Islandés: mótefni ^(is)
• Italiano: anticorpo ^(it)
• Lituano: antikūnas ^(lt)
• Mandarín: 抗體 ^(cmn), 抗体 ^(cmn)
• Neerlandés: antilichaam ^(nl)
• Noruegués: antistoff ^(no)
• Polaco: przeciwciało ^(pl), antyciało ^(pl)
• Portugués: anticorpo ^(pt)
• Romanés: anticorp ^(ro)
• Ruso: антитело ^(ru) (antitélo)
• Serbocroata: antitijelo ^(sh)
• Sueco: antikropp ^(sv)
• Turco: antikor ^(tr)
• Ucraíno: антитіло ^(uk)
• Vasco: antigorputz ^(eu)
• Xaponés: 抗体 ^(ja)

Italiano

• Etimoloxía: composto de anti- +‎ corpo, do alemán Antikörper.

Substantivo masculino

anticorpo (sg: anticorpo; pl: anticorpi)

1. (Histoloxía) Anticorpo.

Sinónimos

• immunoglobulina

Portugués

• Etimoloxía: composto de anti- +‎ corpo, do alemán Antikörper.

Substantivo masculino

anticorpo (sg: anticorpo; pl: anticorpos)

1. (Histoloxía) Anticorpo.