anel

Galego

• Etimoloxía: do latín anellu.

• Pronuncia: /aˈnɛl/ (AFI)

Substantivo masculino

anel (sg: anel; pl: aneis)

1. Pequena tira circular, xeralmente de metal precioso, que se usa nos dedos como un adorno ou símbolo.
2. Calquera obxecto de forma circular. Argola, elo.
3. Corpo circular que rodea certos planetas.
4. (Botánica) Cada unha das formas circulares visíbeis nun corte transversal do tronco das árbores, que corresponde a unha fase do seu desenvolvemento.
5. (Zooloxía) Cada unha das partes constituíntes do corpo segmentado dalgúns animais.
6. (Matemáticas) Estrutura alxébrica formada por un conxunto e dúas operacións.

Traducións

• Castelán: anillo ^(es).
• Esloveno: prstan ^(sl).
• Francés: bague ^(fr), anneau ^(fr).
• Inglés: ring ^(en).
• Kotava: xiz ^(avk)
• Portugués: anel ^(pt).

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico das matemáticas