altofalante

Galego

Altofalantes antigos.

• Etimoloxía: de alto + falante.

• Pronuncia: /altofaˈlante̝/ (AFI)

Substantivo masculino

altofalante (sg: altofalante; pl: altofalantes)

1. Transdutor que converte a enerxía eléctrica en enerxía acústica. Realiza o proceso contrario ao micrófono, e, de feito, os principais tipos de altofalantes baséanse na forma de funcionamento dos micrófonos.

Traducións

• Castelán: altavoz ^(es).
• Francés: haut-parleur ^(fr).
• Inglés: loudspeaker ^(en), speaker ^(en).