alfinete

Galego

Centranthus ruber

Substantivo masculino

alfinete (sg: alfinete; pl: alfinetes)

1. Pasador fino de metal que suxeita prendas de vestir, empregase habitualmente antes de realizar unha costura.
2. Broche que se suxeita ás prendas mediante unha agulla.
3. (Botánica) Planta perenne da familia das valerianáceas, nativa da zona mediterránea, con follas opostas e lanceoladas, con flores lixeiramente encarnadas e de talo ergueito.

Traducións

• Nome científico: Centranthus ruber (3).
• Castelán: alfiler ^(es) (1, 2), alfeñique ^(es) (3), valeriana roja ^(es) (3), milamores ^(es) (3).
• Francés: épingle ^(fr) (1), centranthe rouge ^(fr) (3), lilas d'Espagne ^(fr) (3), valériane rouge ^(fr) (3).
• Inglés: valerian ^(en) (3), red valerian ^(en) (3).