afociñar

Galego

• Pronuncia: /afoθiˈɲaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

afociñar

1. Caer ao chan dando nel coa cara ou o fociño.
   • Sinónimos: enfociñar.
2. Darse por vencido.
   • Sinónimos: renderse.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	afociñar
Xerundio	afociñando
Participio	afociñado, afociñada, afociñados, afociñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	afociño	afociñas	afociña	afociñamos	afociñades	afociñan
	Copretérito	afociñaba	afociñabas	afociñaba	afociñabamos	afociñabades	afociñaban
	Pretérito	afociñei	afociñaches	afociñou	afociñamos	afociñastes	afociñaron
	Antepretérito	afociñara	afociñaras	afociñara	afociñaramos	afociñarades	afociñaran
	Futuro	afociñarei	afociñarás	afociñará	afociñaremos	afociñaredes	afociñarán
	Pospretérito	afociñaría	afociñarías	afociñaría	afociñariamos	afociñariades	afociñarían
Modo Subxuntivo	Presente	afociñe	afociñes	afociñe	afociñemos	afociñedes	afociñen
	Pretérito	afociñase	afociñases	afociñase	afociñásemos	afociñásedes	afociñasen
	Futuro	afociñar	afociñares	afociñar	afociñarmos	afociñardes	afociñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		afociña	afociñe1	afociñemos	afociñade	afociñen1
	Negativo		afociñes	afociñe1	afociñemos	afociñedes	afociñen1
Infinitivo conxugado		afociñar	afociñares	afociñar	afociñarmos	afociñardes	afociñaren

1 Vostede(s)