adversario

Galego

• Etimoloxía: do latín adversarius.

• Pronuncia: /að.βeɾ.ˈsa.ɾjo/ (AFI)

Adxectivo

adversario (ms: adversario; mpl: adversarios; fs: adversaria; fpl: adversarias)

1. Persoa que se opón, que loita contra alguén ou algo.
   • Exemplo: Venceu o equipo adversario. Os bárbaros eran adversarios da civilización romana.
     
     

Observacións

Sinónimos: contrario, inimigo, opoñente, rival

Substantivo

adversario (ms: adversario; mpl: adversarios; fs: adversaria; fpl: adversarias)

1. Persoa contraria ou inimiga.
   • Exemplo: Vencín la loita ao meu maior advesario
     
     .

Substantivo masculino plural

adversarios (sg: adversario; pl: adversarios)

1. Conxunto de persoas contrarias ou inimigas.
   • Exemplo: Os advesarios do Imperio romano
     
     .