abundar

Galego

• Etimoloxía: do latín abundāre.

• Pronuncia: /a.βunˈdaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

abundar

1. Haber ou ter gran cantidade de algo.
2. Dar razóns ou argumentos para indicar que se está de acordo cunha idea ou opinión.

Termos relacionados

• abundancia
• abundante

Traducións

• Castelán: abundar ^(es)
• Catalán: abundar ^(ca)
• Francés: abonder ^(fr)
• Inglés: abound ^(en)
• Italiano: abbondare ^(it)
• Portugués: abundar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	abundar
Xerundio	abundando
Participio	abundado, abundada, abundados, abundadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	abundo	abundas	abunda	abundamos	abundades	abundan
	Copretérito	abundaba	abundabas	abundaba	abundabamos	abundabades	abundaban
	Pretérito	abundei	abundaches	abundou	abundamos	abundastes	abundaron
	Antepretérito	abundara	abundaras	abundara	abundaramos	abundarades	abundaran
	Futuro	abundarei	abundarás	abundará	abundaremos	abundaredes	abundarán
	Pospretérito	abundaría	abundarías	abundaría	abundariamos	abundariades	abundarían
Modo Subxuntivo	Presente	abunde	abundes	abunde	abundemos	abundedes	abunden
	Pretérito	abundase	abundases	abundase	abundásemos	abundásedes	abundasen
	Futuro	abundar	abundares	abundar	abundarmos	abundardes	abundaren
Modo Imperativo	Afirmativo		abunda	abunde1	abundemos	abundade	abunden1
	Negativo		abundes	abunde1	abundemos	abundedes	abunden1
Infinitivo conxugado		abundar	abundares	abundar	abundarmos	abundardes	abundaren

1 Vostede(s)