abrótega

Galego

• Etimoloxía: da mesma orixe que abrótano.

• Pronuncia: [aˈβɾɔ.tɪ.ɣɐ] (AFI)

Inflorescencia de abrótega (Asphodelus albus Willd.)

Asphodelus fistulosus L. ou asfódelo fistuloso.

Substantivo feminino

abrótega (sg: abrótega; pl: abrótegas)

1. (Botánica) Nome de varias plantas monocotiledóneas da familia das liliáceas pertencentes ao xénero Asphodelus, especialmente Asphodelus albus Willd., robusta, perenne, con rizoma groso e numerosas follas, todas basais, alongadas, con sección en "V", semellantes ás do allo, e caule afilo, de até 1 m, cun acio de flores brancas, que abunda en terreos incultos. Outras especies presentes en Galicia son A. ramosus Linné = (A. aestivus auct. = A. microcarpus Viv.), o asfódelo de verán ou asfódelo ramoso, e A. fistulosus Linné, o asfódelo fistuloso.
   • Exemplo: Na antiga Grecia cultivábanse abrótegas nos cemiterios, quizais porque crían que facilitaban o tránsito ao outro mundo.
     
     

Variantes

• abórtega
• abórtena
• abrótea
• abrota
• brotia

Sinónimos

• asfódelo (culto)
• asfódelo blanco (culto)
• gamón
• gamota
• pé de pita

Traducións

(Para a especie Asphodelus albus Willd.)

• Alemán: Weisser Affodill ^(de)
• Castelán: asfodelo ^(es), gamón blanco ^(es), varilla de San José ^(es)
• Catalán: albó de muntanya ^(ca)
• Francés: asphodèle blanc ^(fr)
• Inglés: white asphodel ^(en)