abrupción

Galego

• Etimoloxía: do latín abruptĭo, -ōnis (rotura).

• Pronuncia: [a.βɾupˈθjoŋ] (AFI)

Substantivo feminino

abrupción (sg: abrupción; pl: abrupcións)

1. (Cirurxía) Esgazadura ou rotura.
2. (Cirurxía) Fractura transversal dun óso, especialmente preto dunha articulación e con superficies desiguais rugosas.
3. (Retórica) Figura pola cal se suprimen as transicións, co fin de dar máis enerxía e vivacidade ao estilo.

Termos relacionados

• abrupción placentaria

Traducións

• Alemán: Abruptio ^(de)
• Castelán: abrupción ^(es)
• Catalán: abrupció ^(ca)
• Francés: abruption ^(fr)
• Inglés: abruption ^(en)
• Italiano: abrupzione ^(it)
• Portugués: abrupção ^(pt)