abdicar

Galego

• Etimoloxía: do latín abdĭcāre.

• Pronuncia: [ab.diˈkaɾ] (AFI)

Verbo

Abdicar transitivo e intransitivo

1. Traspasar o cargo de rei a outra persoa.
   • Exemplo: Xoán Carlos I abdicou no seu fillo Filipe VI o 18 de xuño de 2014.
     
     
2. Renunciar a algún cargo, dignidade ou dereito.
3. Abandonar dereitos, opinións, etc.

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	abdicar
Xerundio	abdicando
Participio	abdicado, abdicada, abdicados, abdicadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	abdico	abdicas	abdica	abdicamos	abdicades	abdican
	Copretérito	abdicaba	abdicabas	abdicaba	abdicabamos	abdicabades	abdicaban
	Pretérito	abdiquei	abdicaches	abdicou	abdicamos	abdicastes	abdicaron
	Antepretérito	abdicara	abdicaras	abdicara	abdicaramos	abdicarades	abdicaran
	Futuro	abdicarei	abdicarás	abdicará	abdicaremos	abdicaredes	abdicarán
	Pospretérito	abdicaría	abdicarías	abdicaría	abdicariamos	abdicariades	abdicarían
Modo Subxuntivo	Presente	abdique	abdiques	abdique	abdiquemos	abdiquedes	abdiquen
	Pretérito	abdicase	abdicases	abdicase	abdicásemos	abdicásedes	abdicasen
	Futuro	abdicar	abdicares	abdicar	abdicarmos	abdicardes	abdicaren
Modo Imperativo	Afirmativo		abdica	abdique1	abdiquemos	abdicade	abdiquen1
	Negativo		abdiques	abdique1	abdiquemos	abdiquedes	abdiquen1
Infinitivo conxugado		abdicar	abdicares	abdicar	abdicarmos	abdicardes	abdicaren

1 Vostede(s)

Termos relacionados

• abdicación

Traducións

• Castelán: abdicar ^(es)
• Inglés: to abdicate ^(en)
• Portugués: abdicar ^(pt)