biótopo

Galego

• Etimoloxía: do bio- e -'topo, sufixo derivado do grego τόπος, tópos, "lugar".

Substantivo masculino

Biótopo dunha charca

biótopo (sg: biótopo; pl: biótopos)

1. (Ecoloxía) Espazo físico, natural e limitado onde vive unha determinada biocenose ou comunidade de organismos. Trátase dunha unidade ambiental ocupada por organismos de diversas especies que posúen un hábitat relativamente uniforme.
   • Exemplo: O biótopo e a biocenose constitúen os elementos esenciais dos ecosistemas.
     
     
2. (Ecoloxía) Área ou tipo de área que, desde o punto de vista ecolóxico, posúe características semellantes.