xenxibre

Galego

• Etimoloxía: do latín zingiberi, do grego antigo ζιγγίβερις.

• Pronuncia: /ʃɛnˈʃiβɾe̝/ (AFI)

Substantivo masculino

xenxibre (sg: xenxibre; pl: xenxibres)

1. (Botánica, alimentación) Planta da familia das zingiberáceas, con longas follas, que chega a medir 90 cm de altura. A súa raíz está formada por rizomas horizontais moi apreciados polo seu recendo e sabor picante.

Nome científico

• Zingiber officinale

Traducións

• Francés: gingembre ^(fr)
• Inglés: ginger ^(en)
• Portugués: gengibre ^(pt)
• Abaknon: lahiya ^(abx)
• Alemán: Ingwer ^(de)
• Árabe: زنجبيل ^(ar)
• Búlgaro: джинджифил ^(bg)
• Cantonés: 薑 ^(yue)
• Catalán: gingebre ^(ca)
• Chinés: 薑 ^(zh) (jiāng)
• Coreano: 생강 ^(ko) (saenggang)
• Croata: đumbir ^(hr)
• Danés: ingefær ^(da)
• Castelán: jengibre ^(es)
• Esperanto: zingibro ^(eo)
• Finés: inkivääri ^(fi)
• Galés: sinsir ^(cy)
• Grego:  πιπερόριζα ^(el) (piperóriza), καρύκευμα ^(el) (karíkevma)
• Hebreo: זנגביל ^(he)
• Hindi: अदरक ^(hi)
• Ido: jinjero ^(io)
• Indonesio: jahe ^(id)
• Irula: inji ^(iru)
• Italiano: zenzero ^(it)
• Xaponés: 生姜 ^(ja) (shōga)
• Xavanés: jahe ^(jv)
• Malaio: halia ^(ms)
• Malaiala: ഇഞ്ചി ^(ml) (inci)
• Manobo de Cotabato: giya ^(mta)
• Neerlandés: gember ^(nl)
• Noruegués: ingefær ^(no)
• Uigur: زەنجىۋىل ^(ug)
• Persa: زنجبیل ^(fa)
• Polaco: imbir ^(pl)
• Romanés: ghimbir ^(ro)
• Ruso: имбирь ^(ru)
• Eslovaco: zázvor ^(sk)
• Esloveno: ingver ^(sl)
• Sueco: ingefära ^(sv)
• Támil: இஞ்சி ^(ta) (iñci)
• Checo: zázvor ^(cs)
• Turco: zencefil ^(tr)
• Vasco: jengibre ^(eu)
• Usbeco: zanjabil ^(uz)