ética

Galego

• Etimoloxía: do latín ethica, do grego antigo ἠθικός (ethikós) ou ἐθικός (ethikós).

• Pronuncia: /ˈɛtika̝/ (AFI)

Substantivo feminino

ética

1. Conxunto de principios que determinan a conduta.
2. (Filosofía) Disciplina que estuda os principios que determinan as condutas humanas: a boa, a mala, as morais...

Adxectivo

ética

1. Feminino singular de ético.

Traducións

• Alemán: Ethik ^(de)
• Inglés: ethics ^(en)
• Catalán: ètica ^(ca)
• Chinés: 伦理学 ^(zh)
• Danés: etik ^(da)
• Francés: éthique ^(fr)
• Esperanto: etiko ^(eo)
• Estoniano: eetika ^(et)
• Finés: etiikka ^(fi)
• Castelán: ética ^(es)
• Hebreo: פילוסופיה של המוסר ^(he)
• Ido: etiko ^(io)
• Italiano: etica ^(it)
• Xaponés: 倫理 ^(ja)
• Neerlandés: ethiek ^(nl)
• Polaco: etyka ^(pl)
• Portugués: ética ^(pt)
• Ruso: этика ^(ru)
• Eslovaco: etika ^(sk)
• Sueco: etik ^(sv)
• Tagalo: etika ^(tl)
• Checo: etika ^(cs)