contraste

Galego

• Etimoloxía: de contrastar.

• Pronuncia: /kon.ˈtɾas.te/ (AFI)

Substantivo masculino

contraste (sg: contraste; pl: contrastes)

1. Diferenza ou oposición dunha cousa con respecto a outra coa que se compara.
   • Exemplo: O contraste de ideas pode resultar moi positivo en varios campos.
     
     
2. Diferenza entre as zonas máis claras e as máis escuras nunha imaxe fotográfica ou televisiva.
   • Exemplo: Gústanme estas fotos porque teñen un amplo contraste na luz.
     
     
3. Sinal ou marca que se grava nun obxecto dun metal nobre que foi contrastado.
   • Exemplo: Todas as xoias e obxectos artísticos en metais nobres deben levar un contraste para garantir a súa autenticidade.
     
     
4. (Medicina) Substancia que se introduce no corpo dun doente para faceren visíbeis, nos exames radiolóxicos, órganos ou partes do organismo.
   • Exemplo: Inxectáronme un contraste para facerme unha radiografía dos pulmóns
     
     .