xustificar

Galego

• Pronuncia: [ʃus.ti.fiˈkaɾ] (AFI)

Verbo

xustificar

1. Facer que sexa xusto ou lexítimo algo que en principio non é tal.
   • Exemplo: O fin xustifica os medios, que dicía Maquiavelo.
     
     

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	xustificar
Xerundio	xustificando
Participio	xustificado, xustificada, xustificados, xustificadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	xustifico	xustificas	xustifica	xustificamos	xustificades	xustifican
	Copretérito	xustificaba	xustificabas	xustificaba	xustificabamos	xustificabades	xustificaban
	Pretérito	xustifiquei	xustificaches	xustificou	xustificamos	xustificastes	xustificaron
	Antepretérito	xustificara	xustificaras	xustificara	xustificaramos	xustificarades	xustificaran
	Futuro	xustificarei	xustificarás	xustificará	xustificaremos	xustificaredes	xustificarán
	Pospretérito	xustificaría	xustificarías	xustificaría	xustificariamos	xustificariades	xustificarían
Modo Subxuntivo	Presente	xustifique	xustifiques	xustifique	xustifiquemos	xustifiquedes	xustifiquen
	Pretérito	xustificase	xustificases	xustificase	xustificásemos	xustificásedes	xustificasen
	Futuro	xustificar	xustificares	xustificar	xustificarmos	xustificardes	xustificaren
Modo Imperativo	Afirmativo		xustifica	xustifique1	xustifiquemos	xustificade	xustifiquen1
	Negativo		xustifiques	xustifique1	xustifiquemos	xustifiquedes	xustifiquen1
Infinitivo conxugado		xustificar	xustificares	xustificar	xustificarmos	xustificardes	xustificaren

1 Vostede(s)