ubre

Galego

• Etimoloxía: do latín ubere ("ubre", "teta", "peito").

• Pronuncia: /ˈuβɾe̝/ (AFI)

Substantivo masculino

ubre (sg: ubre; pl: ubres)

Ubre de vaca

1. (Zooloxía) Glándula externa das femias dos mamíferos, produtora do leite. Adoita situarse entre as patas posteriores e corresponde co que, na muller, se denomina seo, peitos ou tetas.
   • Sinónimos: remollo.
   • Exemplo: ¡Ti non sabes o que é merendar sopas de millo e leite quente, saído directamente do ubre, un leite que gorentaba.

Termos relacionados

• aubrar, ubrar
• ubrada
• mamite

Traducións

• Alemán: Euter ^(de), Zitze ^(de)
• Castelán: ubre ^(es).
• Inglés: udder ^(en), dug ^(en)
• Italiano: mammella ^(it)
• Portugués: úbere ^(pt)

Castelán

Substantivo feminino

ubre (sg: ubre; pl: ubres)

1. (Zooloxía) Ubre.