trigo
Saltar ata a navegación
Saltar á procura
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués triigo, do latín triticum.
Pronuncia: [ˈtɾi.ɣʊ] (AFI)
Substantivo masculino
trigo (sg: trigo; pl: trigos)
- (Botánica) Xénero (Triticum) de plantas da familia das gramíneas, cultivado polo home desde hai miles de anos polos seus grans, cos que se fai fariña para facer pan.
- (Botánica, alimentación, agricultura) Por antonomasia, Triticum aestivum, a planta máis amplamente cultivada do xénero. Os seus grans forman parte da dieta básica dunha grande porcentaxe da poboación do mundo.
- Gran desta planta.
Termos relacionados
Traducións
(1) Planta do xénero Triticum.
Adxectivo
trigo (ms: trigo; mpl: trigos; fs: triga; fpl: trigas)
Termos relacionados
Castelán
Substantivo masculino
trigo (sg: trigo; pl: trigos)
- (Agricultura) (Alimentación) (Botánica) Trigo.
Portugués
- Etimoloxía: do galego-portugués triigo, do latín triticum.
Substantivo masculino
trigo (sg: trigo; pl: trigos)
- (Agricultura) (Alimentación) (Botánica) Trigo.
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do galego-portugués
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en galego
- Botánica en galego
- Alimentación en galego
- Agricultura en galego
- Adxectivos en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Substantivos masculinos en castelán
- Agricultura en castelán
- Alimentación en castelán
- Botánica en castelán
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do galego-portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Substantivos masculinos en portugués
- Agricultura en portugués
- Alimentación en portugués
- Botánica en portugués