teoría ondulatoria
Galego
Etimoloxía: de teoría e ondulatoria.
Pronuncia: /teo.'ɾia̯ oŋ.ðu.la.'to.ɾia̯/ (AFI)
Locución substantiva feminina
teoría ondulatoria
- (Física) Teoría segundo a cal os diversos fenómenos físicos de interacción e propagación enerxética ou material explícanse asociando unha onda aos corpúsculos elementais que interveñen neles.