temer

Galego

• Etimoloxía: do latín timēre.

• Pronuncia: /teˈmeɾ/ (AFI)

Verbo

temer intransitivo

1. Sentir temor por algo ou alguén.

Traducións

• Alemán: fürchten ^(de).
• Castelán: temer ^(es).
• Francés: craindre ^(fr).
• Inglés: fear ^(en).
• Italiano: temere ^(it).
• Portugués: temer ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	temer
Xerundio	temendo
Participio	temido, temida, temidos, temidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	temo	temes	teme	tememos	temedes	temen
	Copretérito	temía	temías	temía	temiamos	temiades	temían
	Pretérito	temín	temiches	temeu	tememos	temestes	temeron
	Antepretérito	temera	temeras	temera	temeramos	temerades	temeran
	Futuro	temerei	temerás	temerá	temeremos	temeredes	temerán
	Pospretérito	temería	temerías	temería	temeriamos	temeriades	temerían
Modo Subxuntivo	Presente	tema	temas	tema	temamos	temades	teman
	Pretérito	temese	temeses	temese	temésemos	temésedes	temesen
	Futuro	temer	temeres	temer	temermos	temerdes	temeren
Modo Imperativo	Afirmativo		teme	tema1		temede	teman1
	Negativo		temas	tema1		temades	teman1
Infinitivo conxugado		temer	temeres	temer	temermos	temerdes	temeren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

temer

1. Temer.

Portugués

Verbo

temer

1. Temer.