sesear

Galego

• Etimoloxía: de seseo.

• Pronuncia: /seseˈaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

sesear

1. Falar con seseo.

Traducións

• Castelán: sesear ^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	sesear
Xerundio	seseando
Participio	seseado, seseada, seseados, seseadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	seseo	seseas	sesea	seseamos	seseades	sesean
	Copretérito	seseaba	seseabas	seseaba	seseabamos	seseabades	seseaban
	Pretérito	seseei	seseaches	seseou	seseamos	seseastes	sesearon
	Antepretérito	seseara	sesearas	seseara	sesearamos	sesearades	sesearan
	Futuro	sesearei	sesearás	seseará	sesearemos	sesearedes	sesearán
	Pospretérito	sesearía	sesearías	sesearía	seseariamos	seseariades	sesearían
Modo Subxuntivo	Presente	sesee	sesees	sesee	seseemos	seseedes	seseen
	Pretérito	sesease	seseases	sesease	seseásemos	seseásedes	seseasen
	Futuro	sesear	seseares	sesear	sesearmos	seseardes	sesearen
Modo Imperativo	Afirmativo		sesea	sesee1	seseemos	seseade	seseen1
	Negativo		sesees	sesee1	seseemos	seseedes	seseen1
Infinitivo conxugado		sesear	seseares	sesear	sesearmos	seseardes	sesearen

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

sesear

1. Sesear.