saxofón alto

Galego

• Etimoloxía: composto de saxofón e alto.

• Pronuncia: /saksoˈfoŋ ˈalto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

saxofón alto (sg: saxofón alto; pl: saxofóns altos)

1. (Música) Instrumento musical, afinado en mi bemol. É o instrumento máis utilizado na banda e no blues ou no jazz xa que é un instrumento bastante adecuado para a improvisación.

Termos relacionados

saxofonista, saxo, saxofón barítono, saxofón tenor, saxofón alto, saxofón soprano

Traducións

• Alemán: Altsaxophon ^(de)
• Asturiano: saxofón altu ^(ast)
• Castelán: saxofón alto ^(es)
• Finés: alttosaksofoni ^(fi)
• Francés: saxophone alto ^(fr)
• Frisón: altsaksofoan ^(fy)
• Húngaro: altszaxofon ^(hu)
• Inglés: alto saxophone ^(en)
• Irlandés: altsacsafón ^(ga)
• Italiano: sassofono contralto ^(it)
• Neerlandés: altsaxofoon ^(nl)
• Polaco: saksofon altowy ^(pl)
• Portugués: saxofone alto ^(pt)
• Ruso: саксофон-альт ^(ru)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música