rinchar

Galego

• Pronuncia: [rinˈt͡ʃaɾ] (AFI)

Verbo intransitivo

rinchar

1. Soltar voces o cabalo ou a egua.
2. Producir un son agudo máis ben molesto cousas ao rozar entre elas.
   • Sinónimos: ganir, rechiar, renxer.

Verbo transitivo

rinchar

1. Facer un son, máis ben molesto, cos dentes ao rozar uns contra outros.
   • Sinónimos: retrincar, rilar, triscar.

Traducións

• Castelán: relinchar ^(es).
• Francés: hennir ^(fr).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	rinchar
Xerundio	rinchando
Participio	rinchado, rinchada, rinchados, rinchadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	rincho	rinchas	rincha	rinchamos	rinchades	rinchan
	Copretérito	rinchaba	rinchabas	rinchaba	rinchabamos	rinchabades	rinchaban
	Pretérito	rinchei	rinchaches	rinchou	rinchamos	rinchastes	rincharon
	Antepretérito	rinchara	rincharas	rinchara	rincharamos	rincharades	rincharan
	Futuro	rincharei	rincharás	rinchará	rincharemos	rincharedes	rincharán
	Pospretérito	rincharía	rincharías	rincharía	rinchariamos	rinchariades	rincharían
Modo Subxuntivo	Presente	rinche	rinches	rinche	rinchemos	rinchedes	rinchen
	Pretérito	rinchase	rinchases	rinchase	rinchásemos	rinchásedes	rinchasen
	Futuro	rinchar	rinchares	rinchar	rincharmos	rinchardes	rincharen
Modo Imperativo	Afirmativo		rincha	rinche1	rinchemos	rinchade	rinchen1
	Negativo		rinches	rinche1	rinchemos	rinchedes	rinchen1
Infinitivo conxugado		rinchar	rinchares	rinchar	rincharmos	rinchardes	rincharen

1 Vostede(s)