rexente

Galego

• Etimoloxía: do latín regens, -entis.

• Pronuncia: /re.'ʃen.te̯/ (AFI)

Substantivo

rexente (sg: rexente; pl: rexentes)

1. Persoa que rexe ou goberna unha monarquía en caso de minoría de idade, de enfermidade ou de ausencia do rei lexítimo.
   • Exemplo: María Cristina, a nai de Afonso XIII, asumiu o papel de rexente á morte de Afonso XII
     
     .
2. Persoa que rexe, que ten ao seu cargo un establecemento, empresa, etc.
   • Exemplo: O xuíz solicitou a comparecencia do rexente da farmacia.
     
     

Adxectivo

rexente (sg: rexente; pl: rexentes)

1. Que rexe.
   • Exemplo: Cardeal rexente. Raíña rexente.
     
     
2. (Gramática) Termo que rexe outro elemento.
   • Exemplo: Substantivo rexente.