relucente

Galego

• Etimoloxía: do latín relucente, de relucēre.

• Pronuncia: /reluˈθente̝/ /reluˈθɛnte̝/ (AFI)

Adxectivo

relucente (ms: relucente; mpl: relucentes; fs: relucente; fpl: relucentes)

1. Que reloce.
2. Que está moi limpo.

Exemplos e citas: Este coche está relucente.

Sinónimos

• brillante, coruscante, refulxente, resplandecente

Traducións

• Alemán: scheint ^(de)
• Castelán: reluciente ^(es).
• Catalán: brillant ^(ca)
• Chinés: 光辉 ^(zh)
• Francés: reluisant ^(fr), brillant ^(fr)
• Inglés: shining ^(en), glittering ^(en)
• Italiano: fulgido ^(it)
• Portugués: reluzente ^(pt)