limpo

Galego

• Etimoloxía: do latín limpĭdus.

• Pronuncia: /ˈlimpo̝/ (AFI)

Adxectivo

limpo (ms: limpo; mpl: limpos; fs: limpa; fpl: limpas)

1. Que non ten sucidade.
2. Que non ten mestura.
3. Dise do ceo sen nubes.
4. Aplícase á terra que foi mondada.
5. Ben feito, perfecto.
   • Exemplo: Un golpe limpo.
     
     
6. (Figurado) Honesto, honrado.
7. Dise da costa que ten un fondo sen perigo para navegar.

Termos relacionados

• Non ser trigo limpo: aplícase a unha persoa que non é de fiar.
• Xogar limpo: sen trampas.

Traducións

Traducións

Africáner: skoon (af). Alemán: sauber (de). Alto sorabo: čisty (hsb). Asturiano: llimpiu (ast) Baixo sorabo: cysty (dsb). Birmano: သန့် (my) (san). Castelán: limpio (es). Catalán: net (ca). Checo: čistý (cs). Chinés: 乾淨 (zh)/干净 (zh) (gānjìng). Eslovaco: čistý (sk). Esloveno: čist (sl). Francés: (1,5) propre (fr). Hakka: 淨俐 (hak) (qiang li)}. Indonesio: bersih (id). Inglés: clean (en). Italiano: pulito (it).

Khmer: ស្អាត (km) (sʼaat). Lao: ສະອາດ (lo) (sa ʼāt). Luxemburgués: propper (lb). Minnan: 清氣 (nan)/tshing-khì (nan). Neerlandés: schoon (nl). Polaco: czysty (pl). Portugués: limpo (pt). Romanés: curat (ro). Ruso: чистый (ru). Tagalo: malinis (tl). Tailandés: สะอาด (th) (sà-àat). Tao: manonow (tao). Thao: matilaw (ssf). Vasco: garbi (eu). Vietnamita: sạch (vi), sạch sẽ (vi). Xaponés: 綺麗 (ja) (きれい, kirei). Xeorxiano: სუფთა (ka) (supta).

Verbo

limpo

1. Definición impropia: Primeira persoa do presente de indicativo do verbo «limpar».

Portugués

• Etimoloxía: do latín limpĭdus.

Adxectivo

limpo (ms: limpo; mpl: limpos; fs: limpa; fpl: limpas)

1. Limpo.