recriminar

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Etimoloxía: do latín crimināre e o prefixo re-..

• Pronuncia: /rekɾimiˈnaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

recriminar

1. (completar)

Termos relacionados

• recriminación
• recriminador
• recriminatorio

Traducións

• Castelán: recriminar ^(es)
• Catalán: recriminar ^(ca)
• Francés: récriminer ^(fr)
• Inglés: recriminate ^(en)
• Italiano: recriminare ^(it)
• Portugués: recriminar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	recriminar
Xerundio	recriminando
Participio	recriminado, recriminada, recriminados, recriminadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	recrimino	recriminas	recrimina	recriminamos	recriminades	recriminan
	Copretérito	recriminaba	recriminabas	recriminaba	recriminabamos	recriminabades	recriminaban
	Pretérito	recriminei	recriminaches	recriminou	recriminamos	recriminastes	recriminaron
	Antepretérito	recriminara	recriminaras	recriminara	recriminaramos	recriminarades	recriminaran
	Futuro	recriminarei	recriminarás	recriminará	recriminaremos	recriminaredes	recriminarán
	Pospretérito	recriminaría	recriminarías	recriminaría	recriminariamos	recriminariades	recriminarían
Modo Subxuntivo	Presente	recrimine	recrimines	recrimine	recriminemos	recriminedes	recriminen
	Pretérito	recriminase	recriminases	recriminase	recriminásemos	recriminásedes	recriminasen
	Futuro	recriminar	recriminares	recriminar	recriminarmos	recriminardes	recriminaren
Modo Imperativo	Afirmativo		recrimina	recrimine1	recriminemos	recriminade	recriminen1
	Negativo		recrimines	recrimine1	recriminemos	recriminedes	recriminen1
Infinitivo conxugado		recriminar	recriminares	recriminar	recriminarmos	recriminardes	recriminaren

1 Vostede(s)