rearmar

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Pronuncia: /reaɾˈmaɾ/ (AFI)

Verbo

rearmar

1. (completar)

Traducións

• Castelán: rearmar ^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	rearmar
Xerundio	rearmando
Participio	rearmado, rearmada, rearmados, rearmadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	rearmo	rearmas	rearma	rearmamos	rearmades	rearman
	Copretérito	rearmaba	rearmabas	rearmaba	rearmabamos	rearmabades	rearmaban
	Pretérito	rearmei	rearmaches	rearmou	rearmamos	rearmastes	rearmaron
	Antepretérito	rearmara	rearmaras	rearmara	rearmaramos	rearmarades	rearmaran
	Futuro	rearmarei	rearmarás	rearmará	rearmaremos	rearmaredes	rearmarán
	Pospretérito	rearmaría	rearmarías	rearmaría	rearmariamos	rearmariades	rearmarían
Modo Subxuntivo	Presente	rearme	rearmes	rearme	rearmemos	rearmedes	rearmen
	Pretérito	rearmase	rearmases	rearmase	rearmásemos	rearmásedes	rearmasen
	Futuro	rearmar	rearmares	rearmar	rearmarmos	rearmardes	rearmaren
Modo Imperativo	Afirmativo		rearma	rearme1	rearmemos	rearmade	rearmen1
	Negativo		rearmes	rearme1	rearmemos	rearmedes	rearmen1
Infinitivo conxugado		rearmar	rearmares	rearmar	rearmarmos	rearmardes	rearmaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

rearmar

1. Rearmar.