punto de fusión

Galego

• Etimoloxía: composto de punto e fusión.

Locución substantiva masculina

punto de fusión (sg: punto de fusión; pl: puntos de fusión)

1. (Física) Temperatura do momento no cal unha substancia pasa do estado sólido ao estado líquido.

Traducións

• Alemán: Schmelzpunkt ^(de)
• Bretón: teuzverk ^(br)
• Castelán: punto de fusión ^(es)
• Catalán: punt de fusió ^(ca)
• Chinés: 熔点 ^(zh)
• Coreano: 녹는점 ^(ko)
• Croata: eutektička točka ^(hr), trojna točka ^(hr)
• Danés: smeltepunkt ^(da)
• Francés: point de fusion ^(fr)
• Frisón: raanpunt ^(fy)
• Inglés: melting point ^(en)
• Italiano: punto di fusione ^(it)
• Luxemburgués: Schmëlzpunkt ^(lb)
• Neerlandés: smeltpunt ^(nl)
• Noruegués: smeltepunkt ^(no)
• Polaco: temperatura topnienia ^(pl)
• Portugués: ponto de fusão ^(pt)
• Romanés: temperatură de topire ^(ro)
• Ruso: температура плавления ^(ru)
• Sueco: smältpunkt ^(sv)
• Vasco: urtze-puntu ^(eu)
• Vietnamita: điểm nóng chảy ^(vi), nhiệt độ hóa lỏng ^(vi), nhiệt độ nóng chảy ^(vi)
• Xaponés: 融点 ^(ja)

Castelán

• Etimoloxía: composto de punto e fusión.

Locución substantiva masculina

punto de fusión (sg: punto de fusión; pl: puntos de fusión)

1. (Física) Punto de fusión.