psicanálise

Galego

• Etimoloxía: de análise máis o prefixo psic-.

• Pronuncia: [psi.kaˈna.li.sɪ] (AFI)

Substantivo feminino

psicanálise

1. (Medicina, psicoloxía) Método de tratamento de neuroses e psicoses, desenvolvido inicialmente por Sigmund Freud, que investiga os aspectos psicolóxicos dos procesos mentais.
2. Tratamento que utiliza ese método.

Traducións

• Albanés: psikoanaliza ^(sq)
• Alemán: Psychoanalyse ^(de)
• Búlgaro: психоанализа ^(bg)
• Castelán: psicoanálisis ^(es), sicoanálisis ^(es)
• Catalán: psicoanàlisi ^(ca)
• Checo: psychoanalýza ^(cs)
• Danés: psykoanalyse ^(da)
• Esperanto: psikanalizo ^(eo)
• Estoniano: psühhoanalüüs ^(et)
• Finés: psykoanalyysi ^(fi)
• Francés: psychanalyse ^(fr)
• Grego: ψυχανάλυση ^(el)
• Inglés: depth psychology ^(en), psychoanalysis ^(en)
• Islandés: Sálgreining ^(is)
• Italiano: psicoanalisi ^(it)
• Lígur: psicoanalixi ^(lij)
• Lituano: psichoanalizė ^(lt)
• Neerlandés: psychoanalyse ^(nl)
• Noruegués: psykoanalyse ^(no)
• Polaco: psychoanaliza ^(pl)
• Portugués: psicanálise ^(pt)
• Romanés: psihanaliză ^(ro)
• Ruso: психоанализ ^(ru)
• Sueco: psykoanalys ^(sv)
• Tok pisin: Saikoanalisis ^(tpi)
• Turco: psikanaliz ^(tr)
• Ucraíno: психоаналіз ^(uk)
• Vietnamita: phân tâm học ^(vi)