porco

Galego

• Etimoloxía: do latín porcus.

• Pronuncia: [ˈpɔɾ.kʊ] (AFI)

Substantivo masculino

(ms: porco; mpl: porcos; fs: porca; fpl: porcas)

Porca e bacoriño

1. Zooloxía Mamífero paquidermo (sus suis) doméstico, omnívoro, de fociño case cilíndrico, orellas caídas e patas curtas. Aproveitado totalmente na matanza. A súa cría recibe varios nomes: bácoro, bacoriño, leitón, zacote, corricho, rancho, rello, relo, reco, roxelo.
2. Carne de dito animal.
3. Que anda ou está desaseado e sucio.
4. Persoa malfalada.
5. Tamén se dice cocho nunha boa parte de Galicia.

Sinónimos

• [1] rancho, cocho, marrán

Termos relacionados

[1]

• porcino
• porco bravo, porco fero, porco montés
• porco da ceba, porco da cría, porco da fruxe, porco do cordel, porco do cordón
• porco da trela, porco de cría, porco do campo
• porco do mar
• porco do país
• porco espiño
• porco teixo

[3], [4]

• porcallada
• porcallán, porcón, porcalleiro, porcallón

Traducións

• Africáner: ^[1]vark ^(af)
• Alemán: ^[1]Schwein ^(de)
• Castelán: ^{[1] [2] [3] [4]}cerdo ^(es)
• Catalán: ^{[1] [2] [3] [4]}porc ^(ca)
• Francés: ^{[1] [2]}porc ^(fr), ^{[1] [3] [4]}cochon ^(fr)
• Gaélico escocés: ^[1]muc ^(gd)
• Inglés: ^[1]pig ^(en), ^[2]pork ^(en)
• Irlandés: ^[1]muc ^(ga)
• Manés: ^[1]muc ^(gv)