plácet

Galego

• Etimoloxía: do latín placet, de placēre ("parecer ben").

• Pronuncia: /ˈplaket/ (AFI)

Substantivo masculino

1. Opinión favorable, aprobación.
2. (Dereito) Consentimento que outorga un estado a un representante diplomático doutro estado a exercer como tal no seu territorio.
3. (Dereito) Consentimento civil dunha norma eclesiástica, alí onde haxan normas concordatorias entre a Igrexa e o Estado.
4. (Dereito) (Relixión) Voto positivo ou de adhesión nun concilio.