piccolo

Galego

• Etimoloxía: do italiano piccolo.

Substantivo masculino

piccolo (sg: piccolo; pl: piccolos)

1. (Música) Instrumento de vento madeira. Aproximadamente a metade de tamaño da frauta traveseira, dunha oitava máis aguda do dunha frauta normal. Utilízase nas orquestras, aínda que máis frecuentemente nas bandas militares.
   • Termos relacionados: frautín.

Sinónimos

• pícolo

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Italiano

• Escoitar: «piccolo» (Ficheiro ─ axuda)

Adxectivo

piccolo (ms: piccolo; mpl: piccoli; fs: piccola; fpl: piccole)

1. Pequeno (de [magnitude] inferior á ordinaria).