parálise

Galego

• Etimoloxía: do latín paraly̆sis, e este do grego antigo παράλυσις parálysis.

• Pronuncia: /pa.'ɾa.li.se̯/ (AFI)

Substantivo feminino

parálise
(sg: parálise; pl: parálises)

1. (Medicina) Privación ou diminución do movemento de unha ou varias partes do corpo.
   • Exemplo: O choque ocasionoulle a a parálise das pernas.
     
     
2. (Medicina) Perda da motricidade ou de calquera función sensitiva, motora ou secretora.
3. Detención de calquera actividade, funcionamiento ou proceso.
   • Exemplo: A folga de funcionarios causou a parálise das institucións.
     
     

Termos relacionados

• parálise cerebral infantil, parálise completa, parálise infantil, parálise obstrética, parálise xeral progresiva

Traducións

• Albanés: paralize ^(sq)
• Inglés: paralysis ^(en)
• Árabe: شَلَل ^(ar)
• Árabe tunisiano: بَطّالَة ^(aeb)
• Bretón: seizi ^(br)
• Catalán: paràlisi ^(ca)
• Castelán: parálisis ^(es)
• Francés:  paralysie ^(fr)
• Grego: παράλυση ^(el)
• Indonesio: kelumpuhan ^(id)
• Italiano: paralisi ^(it)
• Kotava: vica ^(avk)
• Occitano: paralisia ^(oc)
• Polaco: paraliż ^(pl)
• Portugués: paralisia ^(pt), parálise ^(pt)
• Ruso: паралич ^(ru)
• Sueco: förlamning ^(sv), slag ^(sv)
• Checo: obrna ^(cs), ochrnutí ^(cs), paralýza ^(cs)