ouzo

Galego

• Etimoloxía: do grego ούζο (oúzo).

Substantivo masculino

ouzo

1. (Alimentación) Augardente feita a base de uvas maduradas e anís, de orixe grega con forte sabor doce e olor a regalicia.

Traducións

• Alemán: Ouzo ^(de)
• Castelán: ouzo ^(es)
• Catalán: ouzo ^(ca)
• Checo: ouzo ^(cs)
• Estoniano: ouzo ^(et)
• Finés: ouzo ^(fi)
• Francés: ouzo ^(fr)
• Grego: ούζο ^(el) (oúzo)
• Inglés: ouzo ^(en)
• Italiano: ouzo ^(it)
• Macedonio: узо ^(mk) (úzo)
• Neerlandés: ouzo ^(nl)
• Polaco: ouzo ^(pl)
• Portugués: ouzo ^(pt), uzo ^(pt)
• Sueco: ouzo ^(sv)
• Turco: uzo ^(tr)