ostentar

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Pronuncia: /ɔstenˈtaɾ/ (AFI)

Verbo

ostentar

1. (completar)

Traducións

• Castelán: ostentar ^(es)
• Catalán: ostentar ^(ca)
• Italiano: ostentare ^(it)
• Portugués: ostentar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	ostentar
Xerundio	ostentando
Participio	ostentado, ostentada, ostentados, ostentadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	ostento	ostentas	ostenta	ostentamos	ostentades	ostentan
	Copretérito	ostentaba	ostentabas	ostentaba	ostentabamos	ostentabades	ostentaban
	Pretérito	ostentei	ostentaches	ostentou	ostentamos	ostentastes	ostentaron
	Antepretérito	ostentara	ostentaras	ostentara	ostentaramos	ostentarades	ostentaran
	Futuro	ostentarei	ostentarás	ostentará	ostentaremos	ostentaredes	ostentarán
	Pospretérito	ostentaría	ostentarías	ostentaría	ostentariamos	ostentariades	ostentarían
Modo Subxuntivo	Presente	ostente	ostentes	ostente	ostentemos	ostentedes	ostenten
	Pretérito	ostentase	ostentases	ostentase	ostentásemos	ostentásedes	ostentasen
	Futuro	ostentar	ostentares	ostentar	ostentarmos	ostentardes	ostentaren
Modo Imperativo	Afirmativo		ostenta	ostente1	ostentemos	ostentade	ostenten1
	Negativo		ostentes	ostente1	ostentemos	ostentedes	ostenten1
Infinitivo conxugado		ostentar	ostentares	ostentar	ostentarmos	ostentardes	ostentaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

ostentar

1. Ostentar.

Catalán

Verbo

ostentar

1. Ostentar.

Portugués

Verbo

ostentar

1. Ostentar.