obturar

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

Verbo

obturar

1. (completar)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	obturar
Xerundio	obturando
Participio	obturado, obturada, obturados, obturadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	obturo	obturas	obtura	obturamos	obturades	obturan
	Copretérito	obturaba	obturabas	obturaba	obturabamos	obturabades	obturaban
	Pretérito	obturei	obturaches	obturou	obturamos	obturastes	obturaron
	Antepretérito	obturara	obturaras	obturara	obturaramos	obturarades	obturaran
	Futuro	obturarei	obturarás	obturará	obturaremos	obturaredes	obturarán
	Pospretérito	obturaría	obturarías	obturaría	obturariamos	obturariades	obturarían
Modo Subxuntivo	Presente	obture	obtures	obture	obturemos	obturedes	obturen
	Pretérito	obturase	obturases	obturase	obturásemos	obturásedes	obturasen
	Futuro	obturar	obturares	obturar	obturarmos	obturardes	obturaren
Modo Imperativo	Afirmativo		obtura	obture1	obturemos	obturade	obturen1
	Negativo		obtures	obture1	obturemos	obturedes	obturen1
Infinitivo conxugado		obturar	obturares	obturar	obturarmos	obturardes	obturaren

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: obturar ^(es).

Castelán

Verbo

obturar

1. Obturar.