mar

Grafías semellantes:     Mar

Galego

• Etimoloxía: do latín mare.

• Pronuncia: /ˈmaɾ/ (AFI)

• Homófonos: Mar.

Substantivo masculino

mar (sg: mar; pl: mares)

1. (Xeografía) Masa de auga salgada que rodea os continentes da terra.

Traducións

• Albanés: det ^(sq)
• Alemán: See ^(de)
• Árabe: بحر ^(ar)
• Aragonés: mar ^(an)
• Armenio: ծով ^(hy)
• Azarí: dəniz ^(az)
• Bielorruso: мора ^(be)
• Bosníaco: more ^(bs)
• Bretón: mor ^(br)
• Búlgaro: море ^(bg)
• Castelán: mar ^(es)
• Catalán: mar ^(ca)
• Checo: moře ^(cs)
• Chinés: 海 ^(zh)
• Croata: more ^(hr)
• Danés: hav ^(da)
• Esloveno: morje ^(sl)
• Esperanto: maro ^(eo)
• Estoniano: meri ^(et)
• Finés: meri ^(fi)
• Francés: mer ^(fr)
• Gaélico escocés: muir ^(gd)
• Galés: môr ^(cy)
• Grego: πέλαγος ^(el)
• Groenlandés: imaq ^(kl)
• Hebreo: ים ^(he)
• Húngaro: tenger ^(hu)
• Ido: maro ^(io)
• Indonesio: laut ^(id)
• Inglés: sea ^(en)
• Irlandés: muir ^(ga)
• Islandés: sjór ^(is)
• Italiano: mare ^(it)
• Náhuatl de Tabasco: wey maat ^(nhc)
• Neerlandés: zee ^(nl)
• Noruegués: hav ^(no)
• Polaco: morze ^(pl)
• Portugués: mar ^(pt)
• Ruso: море ^(ru)
• Vasco: itsaso ^(eu)
• Xaponés: 海 ^(ja)
• Xeorxiano: ზღვა ^(ka)

Aragonés

Substantivo

mar

1. (Xeografía) Mar.

Castelán

• Homófonos: Mar.

Substantivo de xénero ambiguo

mar (sg: mar; pl: mares)

1. (Xeografía) Mar.

Catalán

Substantivo de xénero ambiguo

mar (sg: mar; pl: mars)

1. (Xeografía) Mar.

Portugués

Substantivo masculino

mar (sg: mar; pl: mares)

1. (Xeografía) Mar.