macar

Grafías semellantes:     mācar

Galego-portugués

• Etimoloxía: do grego antigo μακάριε (makárie), vocativo de μακάριος (makários, "ditoso, feliz"), que pasou do sentido bíblico de benaventurado ao de oxalá, que conserva no italiano magari e que ten o grego moderno.

Conxunción

macar

1. Aínda que, malia que.
   • Exemplo: [...] Des quando o monge / do leon foi quito, / que, macar se fora, / non perdera medo / del, [...] - Cantigas de Santa María, IX
     
     

Variantes

• mager