lingua de ovella

Galego

• Etimoloxía: composto de lingua e ovella.

• Pronuncia: /ˈliŋɡwa̝ðeoˈβeʎa̝/ (AFI)

Locución substantiva feminina

lingua de ovella (sg: lingua de ovella; pl: linguas de ovella)

1. (Botánica) Planta herbácea vivaz sen talos ramificados e con talos florais que acadan 30–50 cm de altura, cun rizoma curto central do que agroman moitas raiciñas de cor amarela. As follas lanceoladas ou ovadas, longas, algo dentadas e radicais están dispostas nunha roseta basal no baseamento do talo, teñen de 3-7 nervacións lonxitudinais que se estreitan e continúan no pecíolo. A inflorescencia terminal é unha espiga densa con flores moi pequenas de cor branca ou purpúrea. A espiga é curta durante a floración e despois vaise alongando. O froito é un pixidio con 4-16 sementes.
   • Sinónimos: chantaxe lanceolada.
2. (Micoloxía, alimentación) Cogomelo da familia Hydnaceae, de talle medio, que se caracteriza polo seu himenio espiñento, de aí o seu nome. Os exemplares novos son de cor crema-abrancazada, collendo despois unha cor crema amarelenta a ocre pálida e finalmente na madurez unha cor parda arroibada-alaranxada. É comestíbel, de sabor agre e picante.
   • Sinónimos: lingua de vaca.

Traducións

Plantago

Nome científico: Plantago lanceolata. Castelán: llantén menor (es). Portugués: língua de ovelha (pt).

Hydnum

Nome científico: Hydnum repandum Alemán: Semmel-Stoppelpilz (de), Semmelgelber Stacheling (de), Semmelpilz (de) Castelán: lengua de vaca (es), lengua de gato (es) Catalán: llengua de bou (ca) Francés: pied-de-mouton (fr), pied de mouton (fr), barbe de chèvre (fr), hydne sinué (fr), hydne sinueux (fr) Inglés: hedgehog mushroom (en), wood hedgehog (en), sweet tooth (en) Italiano: steccherino (it) Sueco: blek taggsvamp (sv) Vasco: tripaki argi (eu)