chantaxe lanceolada

Galego

• Etimoloxía: composto de chantaxe e lanceolado.

• Pronuncia: /t͡ʃanˈtaʃe̝lanθeɔˈlaða̝/ (AFI)

Locución substantiva feminina

chantaxe lanceolada (sg: chantaxe lanceolada; pl: chantaxes lanceoladas)

1. (Botánica) Planta herbácea vivaz sen talos ramificados e con talos florais que acadan 30–50 cm de altura, cun rizoma curto central do que agroman moitas raiciñas de cor amarela. As follas lanceoladas ou ovadas, longas, algo dentadas e radicais están dispostas nunha roseta basal no baseamento do talo, teñen de 3-7 nervacións lonxitudinais que se estreitan e continúan no pecíolo. A inflorescencia terminal é unha espiga densa con flores moi pequenas de cor branca ou purpúrea. A espiga é curta durante a floración e despois vaise alongando. O froito é un pixidio con 4-16 sementes.

Sinónimos

• lingua de ovella

Traducións

• Nome científico: Plantago lanceolata.
• Castelán: llantén menor ^(es).
• Portugués: língua de ovelha ^(pt).