linde

Galego

• Etimoloxía: do latín «limĭte».

• Pronuncia: /ˈlinde̝/ (AFI)

Substantivo masculino

linde (sg: linde; pl: lindes)

1. Límite entre dous territorios, terreos ou propiedades contiguas.
   • Exemplo: Amiguiños si, pero a vaca polo linde.
     
     
   • Sinónimos: márdea.
   • Termos relacionados: derrega, derrego, estrema, estremeiro, lindeiro, marcaxe, marxe.

Traducións

• Castelán: linde ^(es).
• Inglés: bound ^(en)

Castelán

• Etimoloxía: do latín «limĭte».

Substantivo de xénero ambiguo

linde

1. Linde, márdea.
   • Exemplo: Que el burro no traspase la linde.
     
     
     • Tradución: Que o burro non traspase o linde.