kibbutz

Galego

• Etimoloxía: do hebreo קִבּוּץ (kibúts).

• Pronuncia: /kiˈbut͡s/ (AFI)

Substantivo masculino

kibbutz (sg: kibbutz; pl: kibbutzs)

1. Comunidade normalmente agrícola de Israel que se caracteriza por non admitir a propiedade privada dos medios de produción e polo colectivismo en todos os aspectos da súa actividade.

Termos relacionados

• kibbutznik

Traducións

• Árabe: كيبوتس ^(ar) (kibūts)
• Catalán: quibuts ^(ca)
• Chinés: 基布茲 ^(cmn), 基布兹 ^(cmn) (jībùcí)
• Esperanto: kibuco ^(eo)
• Estoniano: kibuts ^(et)
• Finés: kibbutsi ^(fi)
• Francés: kibboutz ^(fr)
• Inglés: kibbutz ^(en)
• Alemán: Kibbuz ^(de)
• Grego: κιμπούτς ^(el)
• Hebreo: קִבּוּץ ^(he) (kibbutz)
• Xaponés: キブツ ^(ja) (kibutsu)
• Coreano: 키부츠 ^(ko) (kibucheu)
• Polaco: kibuc ^(pl)
• Portugués: kibutz ^(pt)
• Ruso: кибу́ц ^(ru) (kibut͡s)
• Castelán: kibutz ^(es)
• Turco: kibutz ^(tr)
• Húngaro: kibbuc ^(hu)
• Neerlandés: kibboets ^(nl)
• Romanés: kibbutz ^(ro)
• Sueco: kibbutz ^(sv)
• Vietnamita: kibbut ^(vi)
• Africáner: kibboets ^(af)
• Bosníaco: kibuc ^(bs)
• Búlgaro: кибуц ^(bg) (kibut͡s)
• Danés: kibbutz ^(da)
• Xeorxiano: კიბუცი ^(ka) (kibuc’i)
• Indonesio: kibbutz ^(id)
• Italiano: kibbutz ^(it)
• Yiddish: קיבוץ ^(yi) (kibets)
• Croata: kibuc ^(hr)
• Letón: kibucs ^(lv)
• Lituano: kibucas ^(lt)
• Luxemburgués: Kibbuz ^(lb)
• Noruegués: kibbutz ^(no)
• Noruegués nynorsk: kibbutz ⁽ⁿⁿ⁾
• Occitano: kibotz ^(oc)
• Persa: کیبوتص ^(fa)
• Serbio: κибуц ^(sr), kibuc ^(sr)
• Eslovaco: kibuc ^(sk)
• Esloveno: kibuc ^(sl)
• Tagalo: kibuts ^(tl)
• Checo: kibuc ^(cs)
• Ucraíno: κібуц ^(uk) (kibut͡s)
• Galés: cibwts ^(cy)
• Vasco: kibbutz ^(eu)
• Suahili: kibutsi ^(sw)

Referencias

• «kibbutz» no DIGALEGO, Ir Indo.