ignaro

Galego

• Etimoloxía: do latín ignārus.

• Pronuncia: /iɡˈnaɾo̝/ (AFI)

Adxectivo

ignaro (ms: ignaro; mpl: ignaros; fs: ignara; fpl: ignaras)

1. (Culto) Que descoñece ou ignora algo.
   • Sinónimos: descoñecedor, ignorante.
   • Antónimos: coñecedor.
2. (Culto) Que ten pouca ou ningunha instrución ou cultura xeral.
   • Sinónimos: ignorante, inculto, indouto.
   • Antónimos: culto, instruído, letrado, sabio.

Traducións

• Alemán: unwissend ^(de)
• Castelán: ignorante ^(es), ignaro ^(es)
• Catalán: ignorant ^(ca)
• Chinés: 无知 ^(zh)
• Francés: ignorant ^(fr)
• Inglés: ignorant ^(en)
• Italiano: ignorante ^(it), ignaro ^(it)
• Portugués: ignorante ^(pt), ignaro ^(pt)

Substantivo

ignaro (ms: ignaro; mpl: ignaros; fs: ignara; fpl: ignaras)

1. (Culto) Persoa que descoñece ou ignora algo.
   • Sinónimos: descoñecedor, ignorante.
   • Antónimos: coñecedor.
2. (Culto) Persoa con pouca ou ningunha instrución ou cultura xeral.
   • Sinónimos: ignorante.
   • Antónimos: sabio.